|
Stolica i największe
miasto Norwegii, gmina na prawach okręgu oraz siedziba
władz sąsiedniego okręgu Akershus. Oslo jest położone na
południowym wschodzie kraju, w środkowej części regionu
Østlandet, u ujścia rzek Lysaker, Aker, Alna i Gjersjø
oraz kilku mniejszych cieków do zatoki Oslofjorden. Miasto
Oslo liczy w swoich granicach administracyjnych 693 491
mieszkańców[2] (2020), podczas gdy obszar zurbanizowany
(tettsted) Oslo, obejmujący także tereny sąsiednich gmin,
942 084 mieszkańców (2014). Miasto zajmuje powierzchnię
454,12 km², a obszar zurbanizowany — 266,16 km².
|
|
Oslo jest wzmiankowane w Heimskringli,
według której zostało założone w 1048 przez Haralda III
Surowego. Siedzibą królów norweskich stało się w 1299
roku. Silnie dotknięte najpierw przez wybuch epidemii
czarnej śmierci w 1350, a następnie przez wielki pożar w
1352, miasto i cały kraj uległy stopniowej marginalizacji
po wejściu w 1380 w unię personalną i późniejszej aneksji
Norwegii przez Danię w 1536 roku. Po pożarze w 1624 miasto
zostało lokowane ponownie pod nazwą Christiania przez
Chrystiana IV. Przejściowo opanowane przez Szwedów w
czasie III wojny północnej. W XIX wieku weszło w okres
prosperity, stając się największym miastem Norwegii, a w
1905 roku potwierdzając swój stołeczny status w ramach
niepodległego królestwa. W 2011 roku centrum miasta było
jednym z celów ataku terrorystycznego, w którym zginęło
osiem osób, a ponad dwieście zostało rannych.
|